با این حال، گروهی دیگر باور دارند، افزایش بنیادی در نرخ ارز که از سوی عوامل اقتصادی پشتیبانی شود، قبل تر در بازار ارز تخلیه شده است، چرا که قیمت در سال ۹۷ رشد بیش از اندازه‌ای را تجربه کرد. حتی این گروه اعتقاد دارند، شوک ۹۷ بازار را تا حدی در سال ۹۸ در برابر افزایش بیشتر ایمن کرد.
این در حالی است که عده دیگری باور دارند، بازارساز نقش محوری‌تری در مدیریت نوسانات بازار داشته است. از نظر آنها در همین دو روز اخیر نیز آمادگی صرافی‌های منتخب برای عرضه دلار، یکی از مهم‌ترین عواملی بود که به تغییر مسیر بازار و کاهشی شدن دلار کمک کرد.
حتی عده‌ای عنوان می‌کردند، تقاضا در روزهای انتهایی زمستان خیلی هم پایین نیامده بود و این عرضه بازارساز بود که قیمت را کاهشی می‌کرد. البته مشخص است که این دیدگاه نیز مخالفانی داشت، آن هم مخالفانی صریح که باور داشتند خود بازارساز حتی خریدار بازار شده است.
از نظر این گروه آخر، پیش‌بینی رفتار بازارساز دشوار است، ولی زمانی که قیمت از فاز افزایشی خارج می‌شود، خریدار مهم بازار همان بازارساز می‌شود.
او در قیمت‌های پایین از نگاه آنها اقدام به جمع‌آوری دلار می‌کند تا در قیمت‌های بالاتر امکان مقابله با حملات سفته‌بازانه را داشته باشد. از این طریق، بازارساز می‌تواند با هزینه کمتر در دامنه محدودی قیمت دلار را مدیریت کند.
می‌توان گفت حداقل دو دیدگاه متمایز و برجسته در بازار روز یکشنبه وجود داشت. در حالی که برخی فعالان رای به کاهش تقاضا داده بودند، گروه دیگری باور داشتند تقویت سمت عرضه قیمت‌ها را پایین برده است؛ از نظر آنها ارز نقدی زیادی از کف بازار جمع شده بود، ولی افزایش عرضه مانع از اثرگذاری این اتفاق بر نرخ‌ها شده بود. این عده باور داشتند طی دو روز آینده و با کاهش سطح عرضه، قیمت‌ها به سطوح بالاتر باز خواهند گشت.
در این میان، کمتر کسی در بازار باور داشت، دلار در صورت بازگشت بتواند افزایش قابل توجهی را تجربه کند. یکی از معامله‌گران فنی بازار عنوان می‌کرد، در شرایط کنونی بیشتر باید منتظر بود. از نظر او اگر قیمت دلار سطح ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومانی را شکست، باید به دنبال خرید بود و زیر محدوده ۱۳ هزار و ۲۰۰ تومانی فروش بهتر است، مگر آنکه روند قیمت‌ها خیلی سریع تغییر کند. آنچه مسلم است معامله‌گران تمایل ندارند که بی‌گدار به آب بزنند و با احتیاط خرید و فروش‌های خود را انجام می‌دادند
این در حالی است که عده دیگری باور دارند، بازارساز نقش محوری‌تری در مدیریت نوسانات بازار داشته است. از نظر آنها در همین دو روز اخیر نیز آمادگی صرافی‌های منتخب برای عرضه دلار، یکی از مهم‌ترین عواملی بود که به تغییر مسیر بازار و کاهشی شدن دلار کمک کرد.
حتی عده‌ای عنوان می‌کردند، تقاضا در روزهای انتهایی زمستان خیلی هم پایین نیامده بود و این عرضه بازارساز بود که قیمت را کاهشی می‌کرد. البته مشخص است که این دیدگاه نیز مخالفانی داشت، آن هم مخالفانی صریح که باور داشتند خود بازارساز حتی خریدار بازار شده است.
از نظر این گروه آخر، پیش‌بینی رفتار بازارساز دشوار است، ولی زمانی که قیمت از فاز افزایشی خارج می‌شود، خریدار مهم بازار همان بازارساز می‌شود.
او در قیمت‌های پایین از نگاه آنها اقدام به جمع‌آوری دلار می‌کند تا در قیمت‌های بالاتر امکان مقابله با حملات سفته‌بازانه را داشته باشد. از این طریق، بازارساز می‌تواند با هزینه کمتر در دامنه محدودی قیمت دلار را مدیریت کند.
می‌توان گفت حداقل دو دیدگاه متمایز و برجسته در بازار روز یکشنبه وجود داشت. در حالی که برخی فعالان رای به کاهش تقاضا داده بودند، گروه دیگری باور داشتند تقویت سمت عرضه قیمت‌ها را پایین برده است؛ از نظر آنها ارز نقدی زیادی از کف بازار جمع شده بود، ولی افزایش عرضه مانع از اثرگذاری این اتفاق بر نرخ‌ها شده بود. این عده باور داشتند طی دو روز آینده و با کاهش سطح عرضه، قیمت‌ها به سطوح بالاتر باز خواهند گشت.
در این میان، کمتر کسی در بازار باور داشت، دلار در صورت بازگشت بتواند افزایش قابل توجهی را تجربه کند. یکی از معامله‌گران فنی بازار عنوان می‌کرد، در شرایط کنونی بیشتر باید منتظر بود. از نظر او اگر قیمت دلار سطح ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومانی را شکست، باید به دنبال خرید بود و زیر محدوده ۱۳ هزار و ۲۰۰ تومانی فروش بهتر است، مگر آنکه روند قیمت‌ها خیلی سریع تغییر کند. آنچه مسلم است معامله‌گران تمایل ندارند که بی‌گدار به آب بزنند و با احتیاط خرید و فروش‌های خود را انجام می‌دادند
