در واقع هر زمان قیمت دلار به مرز ۱۳ هزار تومانی نزدیک می‌شود، میزان خریدهای معامله‌گران بالا می‌رود و هر زمان قیمت دلار به دو نقطه ۱۳ هزار و ۵۰۰ و ۱۳ هزار و ۷۰۰ تومانی نزدیک می‌شود، میزان فروش‌ها بالا می‌رود. استراتژی که در این شرایط برخی معامله‌گران فنی در پیش گرفته‌اند «فروش به خرید» است. یعنی قیمت را سعی می‌کنند در محدوده بالاتر به فروش برسانند و در قیمت‌های پایین‌تر آماده خرید می‌شوند. نوسان‌گیری در یک بازه کوتاه‌مدت اکنون برای نوسان‌گیران تاکتیک به‌صرفه‌تری به‌نظر می‌رسد تا اینکه به‌دنبال خریدهای سفته بازانه باشند، به امید آنکه قیمت با رشد غیرمنتظره مواجه شود. به‌نظر می‌رسد نوسان‌گیران باور دارند بازارساز دست بالاتر را در معاملات دارد و در نتیجه با احتیاط بیشتری خرید و فروش می‌کنند. همین موضوع از نگاه برخی فعالان موجب شده است که بازار به تنش‌های منطقه‌ای نیز چندان توجهی نکند. در واقع، در حالی که حتی در بازارهای جهانی معامله‌گران به تنش‌های خاورمیانه توجه داشته‌اند و در نتیجه آن قیمت اونس و نفت با رشد مواجه شده است، در بازار داخلی قیمت‌ها عمدتا در جهت معکوس حرکت کرده‌اند. برخی فعالان نیز باور داشتند هر زمان بهای اونس در بازارهای جهانی رشد می‌کند، سکه بازان اقدام به فروش دلار در بازار داخلی می‌کنند تا اثر غیرمنتظره طلای جهانی بر بازار داخلی را مدیریت کنند.